Od zawsze byłam tą, która dba o dom, ale pewnego dnia poczułam, że nie mam już na to siły. Moja rodzina nie rozumiała, dlaczego przestałam gotować i sprzątać, a ja sama nie wiedziałam, jak odnaleźć siebie na nowo. Ta historia to zapis mojej walki o własną tożsamość i próbę zrozumienia, czy dom to naprawdę wszystko, co mnie definiuje.
Od dziecka czułam się opuszczona, gdy tata zostawił mnie z babcią i założył nową rodzinę. Przez lata szukałam miłości, aż wydawało mi się, że znalazłam ją u Pawła. Jednak dopiero gdy wszystko się rozpadło, odkryłam, gdzie naprawdę jest moje miejsce.
Noc po pogrzebie mojego męża była początkiem końca starego życia. Musiałam zmierzyć się z własnym bólem i samotnością, a także podjąć decyzję, która złamała mi serce – poprosić córki, by wyprowadziły się z domu. Ta historia to zapis mojej walki o siebie, o rodzinę i o to, co znaczy być matką, gdy świat wali się w gruzy.
